به نقل از چندثانیه، آبان است، اما از ماه های پایانی سال که بگذریم، نوید نوروز 1405 در هواست. با این حال، این نوید برای بسیاری از خانواده های کارگری و متوسط، بیش از آنکه بوی بهار دهد، بوی اضطراب و دغدغه به همراه آورده است.

بر اساس روند تورم و بررسی قیمت ها در دو سال اخیر، می توان پیش بینی کرد که برگزاری یک نوروز حداقلی در سال 1405 برای یک خانواده چهارنفره، به مرز 25 تا 30 میلیون تومان نزدیک شود.

این رقم تنها برای تأمین مایحتاج اولیه ای مانند شام عید، هفت سین، نظافت و لباس و کفش برای کودکان است. در سوی دیگر این معادله، عیدی کارگران قرار دارد که با وجود افزایش احتمالی آن، بعید است همگام با سرعت سرسام آور هزینه ها حرکت کند.

این شکاف فزاینده بین درآمد و هزینه، باعث شده تا بسیاری از خانواده ها از هم اکنون به فکر تأمین مالی نوروز آینده باشند.

در چنین شرایطی، اولین قربانیان، کودکان هستند. خرید لباس نو که نماد شادی و نو شدن است، به کالایی لوکس تبدیل می شود. بسیاری از والدین مجبورند بین سلامت روان و شادی فرزندانشان با هزینه های جبری ناپذیر، یکی را انتخاب کنند.

نوروز 1405 در حالی از راه می رسد که بار اقتصادی آن بر دوش خانوارها سنگینی می کند. به نظر می رسد امسال نیز همچون سال های گذشته، سینه سپند هفت سین، گرمای سوزان تورم و دشواری معیشت را فریاد بزند.

آیا وقت آن نرسیده که مسئولان با در نظر گرفتن طرح های حمایتی ویژه، بار این هزینه سنگین را از دوش قشر کم درآمد بردارند؟