هفته گذشته عربستان میزبان یکی از مهمترین رویدادهای بوکس حرفه‌ای در سال‌های اخیر بود. در این میان، تمرکز چشمگیری بر نبرد میان دو بوکسور سنگین‌وزن بریتانیایی قرار گرفت: موزس ایتائوما، پدیده 20 ساله، و دیلین وایت، مبارز کهنه‌کار 37 ساله.

موزس ایتائوما در سال‌های اخیر زیر ذره‌بین کارشناسان و طرفداران بوکس قرار گرفته است. بسیاری او را نابغه‌ای در حد و اندازه‌های مایک تایسون می‌دانند؛ جوانی با پیشرفتی شگفت‌انگیز که به‌ سرعت در حال پیمودن پله‌های موفقیت است. پس از پیروزی اولکساندر اوسیک بر دنیل دوبوا، آل‌الشیخ ترک اظهار کرد که علاقه‌مند است ایتائوما را مقابل قهرمان اوکراینی ببیند. تصور کنید که در آن لحظه، چقدر اعتماد به این جوان 20 ساله با رکورد خیره‌کننده 12 پیروزی بدون شکست وجود داشت!

با این حال باید پذیرفت که تا آن زمان، ایتائوما هنوز در بوکس حرفه‌ای با آزمون جدی و دشواری روبرو نشده بود. تقابل با دیلین وایت قرار بود نخستین آزمایش بزرگ او باشد؛ چرا که وایت نه‌ تنها یک نام شناخته‌ شده در دنیای بوکس است، بلکه سابقه رقابت برای عنوان قهرمانی جهان را نیز دارد اما این مبارزه برای موزس به چیزی فراتر از یک نمایش ساده تبدیل نشد؛ او در همان راند نخست کار را تمام کرد، وایت را از پای درآورد و تقریباً از طناب‌های رینگ بیرون انداخت.

با 13 پیروزی در 13 مبارزه و 11 ناک‌اوت، موزس آماری حیرت‌انگیز از خود بر جای گذاشته است؛ آماری که برای یک بوکسور جوان در بخش سنگین‌وزن بی‌سابقه به‌نظر می‌رسد. پس از مبارزه، ایتائوما فروتنانه گفت قصد ندارد مستقیماً اوسیک را به چالش بکشد اما اشاره کرد که از تقابل با قهرمان بلامنازع دنیای بوکس نیز ابایی ندارد.

او در گفت‌وگویی با اسکای اسپورتس گفت: مرحله بعدی؟ صادقانه بگویم، من آماده‌ام با هر کسی که مقابل من قرار دهند مبارزه کنم. جوزف پارکر و آگیت کابایل بدون شک شایستگی حضور مقابل اوسیک را دارند اما من هم می‌خواهم از این فرصت استفاده کنم. من را در کنار آنها ببینید!

در این میان واکنش اوسیک نیز جالب توجه بود. قهرمان اوکراینی چنین گفت: مردی فوق‌العاده و مبارزی برجسته است. فکر می‌کنم ایتائوما آینده بوکس است. من این مرد را دوست دارم. بله، بدون تردید، او آماده است که با من مبارزه کند.

مقایسه ایتائوما با مایک تایسون اغلب شنیده می‌شود؛ موزس حتی اعلام کرده که قصد دارد رکورد تایسون را بشکند و به جوان‌ترین قهرمان تاریخ بوکس سنگین‌وزن تبدیل شود. این رکورد هنوز دست‌نخورده باقی مانده اما اگر موزس تا پایان ژانویه آینده با اوسیک روبرو شود و پیروز میدان باشد، ممکن است نام خود را به‌ عنوان جوان‌ترین قهرمان بلامنازع در تاریخ ثبت کند.

با وجود شباهت‌های عددی به تایسون، سبک مبارزه موزس شباهت اندکی به «مایک آهنین» دارد اما این لزوماً یک نکته منفی نیست. برعکس، ایتائوما از نظر سبک، تکنیک و تحلیل مبارزه، بوکسوری کامل‌تر به‌ نظر می‌رسد. از نظر سرعت دست، حرکات پا و هوش مبارزاتی، او بیشتر به اوسیک شباهت دارد تا تایسون. شباهت‌های جسمانی او به قهرمان اوکراینی نیز قابل توجه است: قد موزس 189 سانتی‌متر و قد اوسیک 191 سانتی‌متر است؛ در حالی‌که طول دست‌های آنها به ترتیب 201 و 198 سانتی‌متر است. بنابراین، ایتائوما هم مثل اوسیک، برای یک بوکسور سنگین‌وزن «غول‌پیکر» محسوب نمی‌شود اما همین موضوع، به او اجازه می‌دهد تا از مزیت سرعت و تحرک بهره‌مند شود.

در برابر مبارز سنگین‌وزنی همچون دیلین وایت، موزس به‌ واقع شبیه به بوکسوری از یک رده وزنی پایین‌تر ظاهر شد. جالب آنکه او حدود 10 کیلوگرم از اوسیک سنگین‌تر است. موزس ظاهری مانند آنتونی جاشوا یا دیونتای وایلدر ندارد؛ بدنی که در نگاه اول شما را به یاد یک قهرمان نمی‌اندازد. اما این 10 کیلو اضافه‌وزن، ضربه‌های او را مرگبار کرده است. مشت‌های او، علاوه بر سرعت انفجاری، تراکم بالایی دارند. در مبارزه با وایت، دیلین با هر ضربه به لرزه می‌افتاد و در کمتر از یک دقیقه ناک‌اوت شد. از میان 11 ناک‌اوت حرفه‌ای موزس، همه در دو راند نخست رخ داده‌اند و 8 مورد آنها در همان راند اول.

با چنین آمار و عملکردی، مقایسه با تایسون اجتناب‌ناپذیر است اما موزس بیشتر از آنکه شبیه ماشینِ پایان‌دهنده تایسون باشد، یک استراتژیست تمام‌عیار است. شاید بزرگترین مزیت او، هوش بوکسوری‌اش باشد. ایتائومای 20 ساله به‌ شکلی باورنکردنی پخته و متفکر مبارزه می‌کند. در حرکاتش هیچ اثری از عجله یا سردرگمی که در بوکسورهای جوان رایج است دیده نمی‌شود. او به‌ سرعت ضعف‌های حریفانش را شناسایی می‌کند و از آنها بهره می‌برد. در مبارزه با وایت، هدف‌گیری دقیق هوک راست که دیلین همواره در برابرش آسیب‌پذیر بوده، نشان از تسلط تاکتیکی او داشت.

شاید قرار دادن ایتائوما در برابر اوسیک در این مقطع زمانی، تصمیمی زودهنگام و پرریسک به‌ نظر برسد. تاکنون، او تنها دو بار تجربه کامل 6 راند را داشته و هنوز در آزمون یک مبارزه 12 راندی واقعی شرکت نکرده است اما از سوی دیگر، این مبارزه می‌تواند فرصتی بی‌نظیر برای اثبات خود باشد. حتی اگر شکست بخورد، با توجه به جوانی‌اش، آسیب جدی به آینده حرفه‌ای‌اش وارد نخواهد شد و اگر مبارزه‌ای پایاپای ارائه دهد، ارزش و جایگاه او چند برابر خواهد شد.

چهل سال است که هیچ‌کس نتوانسته به رکورد تایسون نزدیک شود. اکنون، ایتائوما این شانس را دارد که تاریخ‌ساز شود. در عین حال، به نظر نمی‌رسد اوسیک گزینه‌ای هیجان‌انگیزتر از موزس داشته باشد. با تمام احترامی که برای پارکر و کابایل قائل هستیم، این جوان بریتانیایی نه‌ تنها تماشایی‌تر، بلکه از نظر فنی و بدنی نیز چالش‌برانگیزتر از سایر گزینه‌هاست.

اکنون، زمان آن فرا رسیده که جهان بوکس، موسی ایتائوما را جدی بگیرد؛ چرا که قهرمان آینده، شاید همین حالا آماده مبارزه جذاب باشد.

انتهای پیام/