در صدر، لبران جیمز به‌عنوان کامل‌ترین ستاره‌ این دوران قرار گرفته؛ کسی که ترکیب قدرت، هوش بسکتبالی و ماندگاری طولانی‌مدت را دارد. بلافاصله بعد از او، استیفن کری با انقلابی که در شیوه‌ شوت‌زنی و بازی سه‌امتیازی به وجود آورد، رتبه‌ دوم را گرفته است. تیم دانکن، نماد ثبات و رهبری بی‌حاشیه‌ی سن‌آنتونیو، در جایگاه سوم است.

حضور نیکولا یوکیچ در رتبه‌ چهارم نشان می‌دهد که حتی دوران جدید لیگ هم به سرعت جای خود را در تاریخ باز کرده؛ او به‌عنوان یک سنتر همه‌فن‌حریف با MVPهای متعدد، تاثیر بسزایی داشته. در ادامه شکیل اونیل و کوبی برایانت به‌عنوان ستون‌های دوران اوایل 2000 دیده می‌شوند.

جایگاه یاننیس آنتتوکومپو و کوین دورنت هم تأکید بر نقش ستاره‌های نسل میانی دارد؛ بازیکنانی که بین قدرت فیزیکی و مهارت فردی تعادل برقرار کردند. 

این لیست بیش از آن‌که فقط یک رده‌بندی باشد، روایتی است از تحول بسکتبال در 25 سال اخیر؛ از قدرت مطلق شَک و دانکن، تا انقلاب شوت‌های سه‌امتیازی کری، و حالا ظهور نسل جوان مثل یوکیچ و شای: 

1- لبران جیمز
2- استیفن کری
3- تیم دانکن
4- نیکولا یوکیچ
5- شکیل اونیل
6- کوبی برایانت
7- یانیس آنتتوکومپو
8- کوین دورنت
9- کوین گارنت
10- درک نوویتسکی
11- دواین وید
12- کریس پال
13- کاوای لنرد
14- استیو نش
15- جیمز هاردن
16- لوکا دانچیچ
17- جیسون کید
18- دوایت هاوارد
19- آنتونی دیویس
20- آلن آیورسن
21- تریسی مک‌گریدی
22- دیمین لیلرد
23- جیسون تیتوم
24- شای گیلجس-الکساندر
25- راسل وستبروک

انتهای پیام/