پرسپولیس بعد از توقف هفته اول در خانه مقابل فجر سپاسی تازه وارد، بازی بزرگ هفته دوم را در اصفهان با یک گل به سود خود خاتمه داد. تقابل پرسپولیس و سپاهان همیشه و در هر حالتی مهم است و این بازی خیلی فراتر از ۶ امتیاز دارد!

به تقابل رودرروی مدعیان بازی‌های ۶ امتیازی می گویند. پرسپولیس خود ۳ امتیاز امتیاز گرفت و اجازه نداد رقیب مستقیمش در قهرمانی ۳ امتیاز بگیرد. با این برد، انتقام چهار باخت فصل قبل را گرفت و از همه مهمتر، یک برتری روانی برای خود مقابل رقبای اصلی در مسیر قهرمانی ایجاد کرد.

اما شاید مهمترین دستاورد پرسپولیس در این فصل، این پیروزی و کسب ۴ امتیاز از دو بازی نخست نباشد. مهمترین ویژگی پرسپولیس در فصل بیست و پنجم، برتری تجربی و شخصیت تیمی قرمزها بود که به همه ثابت شد.

پرسپولیس در بازی اول مقابل فجر تازه وارد و در بازی دوم مقابل سپاهان مدعی، هر دو بار بد شروع کرد و در کل بازی، تیم ضعیف‌تر میدان بود اما هفته اول، باخت را با مساوی عوض کرد و این هفته، نیمه اول برنده به زمین به رختکن رفت.

پرسپولیس ثابت کرد به لحاظ تیمی، ثبات و شخصیت و تجربه بسیاری دارد. حتی بدون خیلی از ستاره‌ها و خریدهای این فصل و با وجود مربی تازه وارد، باز هم تا دقیقه آخر ناامید نشده و از تک فرصت‌ها به خوبی استفاده می‌کند.

در بازی بزرگ در نقش جهان که به ال کلاسیکو فوتبال ایران معروف است، سپاهان آشکارا برتری توپ و میدان را در اختیار داشت. حملات سختی می‌کرد و بارها تا آستانه فروپاشی دروازه مهمان پیش رفت. اما این پرسپولیس بود که از تک فرصت خود به نحو احسن استفاده و گل سه امتیازی بازی را زد.

آنها که فوتبال را خوب می‌شناسند، با دیدن این نمایش از پرسپولیس بیشتر از همیشه از این تیم وحشت کرده‌اند. این پرسپولیس حتی خطرناک‌تر از پرسپولیس دهه ۶۰ است که در همان ۲۰ دقیقه شروع مسابقه نسخه حریفان را می‌پیچید! این پرسپولیس تا ثانیه آخر تمرکز خود را حفظ و برای ضربه زنی آماده می ماند.