به نقل از ساینس آلرت، پژوهشگران با تاباندن پرتوهای لیزر به آینه هایی که در ماموریت های فضایی روی سطح ماه قرار داده شده اند، توانسته اند فاصله زمین تا ماه را با دقت بالا اندازه گیری کنند. یافته های آنها نشان می دهد ماه هر سال به طور متوسط 3/8 سانتی متر از زمین فاصله می گیرد.

علت این پدیده، نیروی کشندی یا همان جزر و مدی است؛ نیرویی که ناشی از تفاوت گرانش ماه در نقاط مختلف زمین است و باعث ایجاد برآمدگی هایی در اقیانوس ها می شود. این برآمدگی ها، در اثر چرخش زمین، نیرویی به ماه وارد می کنند که آن را در مدارش کمی جلو می برند و موجب افزایش تدریجی فاصله اش از زمین می شوند.

به گفته دانشمندان، این فرآیند در طول زمان بر چرخش زمین نیز اثر می گذارد و روزها را اندکی طولانی تر می کند. با این حال، اثرات آن بسیار جزیی است و زندگی روزمره بشر را تحت تأثیر قرار نمی دهد. پژوهشگران تأکید کرده اند که مطالعه این روندها می تواند به درک بهتر تاریخچه شکل گیری زمین و ماه طی 4/5 میلیارد سال گذشته کمک کند.