وزیرخارجه آمریکا اخیرا در دیدار با نتانیاهو گفت «ایران نباید هیچ‌گونه سلاحی که قابلیت تهدید نیروهای ما در منطقه خاورمیانه را دارد، داشته باشد! نه تنها سلاح‌های هسته‌ای و موشک‌های دور برد، بلکه موشک‌های کوتاه‌برد و میان‌برد». 

موشک‌های ایران، آخرین بار پایگاه العُدید را درهم کوبید و این برای آمریکا که حتی در بحران موشکی کوبا، شوروی را وادار به عقب‌نشینی کرد، بسیار دردناک و تحقیر‌آمیز است.

اما ماجرا فراتر از این است. کانال 13 رژیم صهیونیستی اخیرا از محتوای گفت‌و‌گوها در کابینه امنیتی رژیم خبر داد که یک روز قبل از حمله به ایران برگزار شد. این کانال می‌گوید هدف، فقط برنامه هسته‌ای نبود:

«یک مقام ارشد نظامی، 20 ساعت پیش از آغاز حمله توضیح می‌دهد که هدف، ایجاد شرایطی برای جلوگیری درازمدت از هسته‌ای ‌شدن ایران و بهبود موازنه راهبردی اسراییل است. جبهه داخلی اسراییل در جنگ، ضرباتی دریافت خواهد کرد که هرگز تجربه نکرده است: ده‌ها کلاهک سنگین در بهترین حالت، و ده‌ها تا صدها کلاهک سبک».

... روزها می‌گذرد و پرتاب‌های ایران شدت می‌گیرند. جبهه داخلی اسراییل ضربات سنگینی می‌خورد. در روز چهارم، برخی مقام‌های امنیتی خواهان پایان عملیات می‌شوند. اما نتانیاهو مخالفت می‌کند: «حرف از پایان جنگ نزنید. اگر بگوییم اهداف تمام شده، دشمن چه فکری می‌کند؟ باید ادامه دهیم».

طبق همین گزارش، نتانیاهو در جلسه قبل از حمله، اعتراف مهمی کرده بود: «اگر آنها را متوقف نکنیم، در عرض چند سال به قدر دهها هزار کیلومتر [مواد] منفجره خواهند داشت. باید ضربه‌ای بزرگ به سطوح فرماندهی وارد کنیم. ایرانی‌ها دارند به دومین موتور قدرت موشک بالستیک [جهان] تبدیل می‌شوند».

یکی از اهداف نتانیاهو، نابودی این توان موشکی کمرشکن بود. اما ترامپ مغرور و متکبر، روز دوازدهم جنگ، بلافاصله پس از اعلام آتش‌بس، اذعان کرد که توان موشکی ایران همچنان بسیار بالاست: «اسراییل ضربه خیلی سختی خورد. خصوصاً در روزهای آخر، اسراییل واقعاً ضربه سختی خورد. وای پسر، اون موشک‌های بالستیک خیلی از ساختمان‌ها رو نابود کردند». 

نتانیاهو که روز چهارم می‌گفت اهداف، عملی نشده و باید به جنگ ادامه داد، از روز هفتم، هشتم فهمید که جنگ در حال شدت گرفتن و فرسایشی شدن از سوی ایران است. او دریافت که در صورت تصاعد جنگ، تاسیساتی حیاتی‌تر از پایگاه‌های نظامی، پالایشگاه حیفا و نیروگاه اشدود، مؤسسه فناوری وایزمن، مقر امنیتی کریا و مجاورت دفتر نخست‌وزیری و مقر موساد، هدف حمله قرار گیرد و اسراییل مطلقا فلج می‌شود.

نتانیاهو با همه سماجتش، عمیقا فهمید که ایران در حال زدن ضربات کاری و فرسایش اسراییل است. به همین علت، از ترامپ خواست تا واسطه‌ها را برای درخواست آتش‌بس با ایران گسیل کند. درباره وسعت و شدت ضرباتی که ایران به اسراییل وارد کرد، خوب است دو گزارش را مرور کنیم. گزارش اول، مربوط به شبکه هندی wion است: «اسراییل با چند ماه تاخیر، تصاویر حمله موشکی ایران به حیفا را منتشر کرد؛ انفجارهایی درست کنار ساختمان‌های دولتی در قلب سومین شهر بزرگ اسراییل. اما چرا اسراییلی‌ها باید چند ماه در بی‌خبری بمانند؟ چون سانسور نظامی سختگیرانه اجازه نمی‌دهد واقعیت جنگ به‌سرعت به مردم برسد. ایران فقط برای زخمی گرفتن موشک شلیک نکرد؛ این یک پیام بود: «ما به قلب مراکز تصمیم‌گیری دسترسی داریم» و حالا با انتشار این ویدیو، همان پیامی که اسراییل می‌خواست پنهان کند، به جهان مخابره شد».

همچنین، روزنامه ‌هاآرتص با سپری ‌شدن سه ماه از جنگ‌، 10 محل دیگر اصابت موشک‌ها و پهپادهای ایران را منتشر کرد: «برخی نقاط که توسط موشک‌های ایرانی هدف گرفته شدند، از سوی دولت اعلام نشده‌اند و برخی پژوهشگران با استفاده از تصاویر ماهواره‌ای آنها را افشا کرده‌اند. ایران در مجموع حدود 530 موشک بالستیک را در 42 موج شلیک کرد. دو پژوهشگر آمریکایی، که در تحلیل تصاویر ماهواره‌ای مناطق جنگی تخصص دارند، 10 محل اصابت دیگر را که پیش‌تر اعلام نشده بود، شناسایی کردند. 30 فروند از موشک‌ها دارای کلاهک‌های انفجاری با صدها کیلوگرم مواد منفجره بودند که به شهرهای تل‌آویو، حیفا، هرتسلیا، رمات هشارون، رمات‌گان‌، بئرالسبع، پتاح‌تیکوا، رحووت، بات‌یام، طمره، ریشون لتسیون، بنی‌براک و زبدییل اصابت کردند. سه موشک دیگر مجهز به کلاهک‌های خوشه‌ای بودند که هر کدام تعداد زیادی بمب کوچک با سرهای انفجاری تا 7 کیلوگرم را رها کردند. یکی از این خوشه‌ها در بئرالسبع، دیگری در ریشون لتسیون و سومی در چندین شهرک از جمله حولون، آزور، سبیون، بات‌یام و اور یهودا پراکنده شد. پدافند اسراییل در این جنگ 8 برابر تولید سالانه، موشک تاد شلیک کرد. پنج پایگاه نظامی و راداری، مؤسسه فناوری وایزمن، پالایشگاه بازان و نیروگاه برق اشدود، متحمل خسارت‌های سنگین شدند. براساس گزارش‌ شهرداری‌ها، 478 ساختمان در تل‌آویو، 64 ساختمان در حیفا، 124 ساختمان در رحووت، 200 ساختمان در ریشون لتسیون آسیب شدید دیدند. دو آزمایشگاه مؤسسه وایزمن کاملاً نابود شد».

کانال 13 رژیم صهیونیستی هم در گزارش اخیر خود اذعان کرد: متأسفانه 30 فروند موشک ایران اصابت کرد [بنابر بسیاری از گزارش‌های غربی و عبری، بالای 60 درصد موشک‌های شلیک شده یعنی حدود 300 موشک به هدف خورده است] و خیلی زود به سمت کلان‌شهرهای اسراییل تغییر جهت داد. اصابت یک موشک بالستیک مثل اصابت یک راکت از غزه نیست؛ ویرانی‌اش بسیار بزرگ است. ما در رویداد «بات‌یام» دیدیم: ساختمانی 14 طبقه با اصابت مستقیم، یک سمتش فرو می‌ریزد. اما 70 ساختمان پیرامون آسیب می‌بیند. این، صحنه‌ آسانی نیست: خانواده‌ای آن‌سوی خیابان چشم‌انتظارِ نجات عزیزان از زیر آوار. من جرأت نزدیک‌ شدن به آن خانواده را پیدا نکردم. وقتی می‌فهمی صحنه‌هایی مثل حیفا، پِتح‌تیکوا، بئرالسبع هست، می‌خواهی با چشم ببینی. رفتیم پتح‌تیکوا کنار دریا. می‌بینی موشک بسیار قوی و ویرانگر است و آدم‌ها را داخلِ «پناهگاه» می‌کشد و می‌کُشد».

اسراییل و آمریکا، با خطای محاسباتی فاحش، شروع به حمله کردند، اما در میانه راه دریافتند که تیزی و دردناکی موشک‌های ایران، بسیار فراتر از تصور آنها بوده است. آنچه فکرش را نمی‌کردند، بر آنچه فکرش را می‌کردند، غلبه کرد.

کاری که اسراییل و آمریکا در میدان نتوانستند عملی کنند، بلکه نتیجه‌ای معکوس گرفتند، اکنون می‌خواهند با تهدید و فریب دیپلماتیک انجام دهند. آنها در عین حال با توجه به تصاعد توان عملیاتی ایران در سه فاز وعده صادق، می‌دانند که ایران در هر مرحله، خبره‌تر شده و توانایی وارد کردن ضرباتی به مراتب کمرشکن‌تر از قبل را فراهم کرده است.