به نقل از theguardian، این احساس برای بسیاری از ما آشناست: بیرون از خانه هستیم و نیاز به دفع داریم، اما خجالت مانع مان می شود. ممکن است در محل کار باشیم و نگران شنیدن صدایمان توسط همکاران، یا در توالت عمومی باشیم و از اینکه غریبه ها بفهمند در حال دفع هستیم، احساس ناراحتی کنیم.

اما این فقط مشکلی برای بزرگسالان نیست. نظرسنجی جدید برند Andrex از بیش از 500 کودک مدرسه ای نشان داده که 73٪ از دانش آموزان 10 تا 17 ساله اذعان دارند که از مدفوع کردن در مدرسه خجالت می کشند. 63٪ نگران تمسخر هستند و 61٪ گفته اند که حتی از درخواست اجازه برای رفتن به دستشویی خجالت کشیده اند.

دکتر ابیگیل رایت، روان شناس آموزشی و عضو انجمن روان شناسی بریتانیا می گوید: مسائل اجتماعی زیادی در زمینه خجالت از مدفوع وجود دارد. بسیاری از آن ها به نحوه ای که در سنین پایین درباره مدفوع صحبت می کنیم برمی گردد. عباراتی مثل "اوه، مدفوع کردی، چه چندش!" می تواند بدون اینکه متوجه شویم، فشار و شرم را در ذهن کودک ایجاد کند.

او ادامه می دهد: اگر ما نشانه هایی از ناراحتی در صحبت درباره این موضوع یا رفتن به دستشویی در مکان عمومی نشان دهیم، کودکان نیز از همان تجربه ها یاد می گیرند. این احساسات با بزرگ تر شدن کودک پیچیده تر می شوند و ممکن است آن ها را در برابر تمسخر و خجالت آسیب پذیرتر کند.

با توجه به اینکه 68٪ از کودکان گفته اند که از رفتن به دستشویی در مدرسه اجتناب کرده اند، برند Andrex کمپینی راه اندازی کرده تا به نسل جدید کمک کند اولین تجربه دفع در مدرسه را بدون خجالت پشت سر بگذارد — نسلی که با اعتمادبه نفس به دستشویی می رود، فارغ از اینکه چه کسی ممکن است صدایش را بشنود.

سونی لیستون، پرستار متخصص کودکان در زمینه روده و مثانه از خیریه ملی Eric می گوید: موضوع خودداری از دفع، دومین موضوع رایج تماس خانواده ها با خط کمک رایگان ماست، بعد از یبوست. ما موارد زیادی از خودداری مرتبط با مدرسه می بینیم کودکانی در سنین مختلف، حتی بالای 10 سال، که ترجیح می دهند تا رسیدن به خانه صبر کنند.

او اضافه می کند: یکی از مشکلات، نبود دسترسی است. بزرگسالان معمولاً هر وقت نیاز داشته باشند می توانند بروند، اما این برای همه کودکان مدرسه ای صدق نمی کند.

در بسیاری از مدارس متوسطه، قوانین سختگیرانه ای وجود دارد که توانایی دانش آموزان برای استفاده از توالت را محدود می کند — برخی حتی در طول کلاس ها درها را قفل می کنند. این موضوع باعث جلب توجه و افزایش خجالت می شود. نبود حریم خصوصی نیز عامل مهمی است، به ویژه در مدارسی که امکانات بهداشتی نامناسب یا فاقد حریم خصوصی اند. در این سن، کودکان می خواهند با دیگران هماهنگ باشند و نمی خواهند فقط به خاطر رفتن به دستشویی مورد تمسخر قرار گیرند.

ممکن است به نظر برسد که صبر کردن تا رسیدن به خانه برای دفع، مسئله مهمی نباشد، اما اثرات آن می تواند مشکلات جسمی و روانی گسترده تری ایجاد کند. در نظرسنجی Andrex، تقریباً یک سوم کودکان گفته اند که ناهار را نخورده اند تا مجبور نشوند به دستشویی بروند، و 65٪ اذعان کرده اند که به دلیل نیاز به دفع، تمرکز در کلاس برایشان دشوار بوده است.

لیستون می گوید: خودداری از دفع می تواند منجر به یبوست شود، زیرا مدفوع در بدن تجمع می کند. این موضوع هنگام دفع باعث درد می شود و همین درد باعث می شود کودک بیشتر خودداری کند و این چرخه ادامه پیدا می کند.

اگر کودک دچار یبوست مزمن شود، ممکن است با مشکلاتی مانند نشت مدفوع مواجه شود زمانی که فشار مدفوع تجمع یافته باعث خروج ناخواسته می شود. این موضوع می تواند باعث اضطراب کودک برای رفتن به مدرسه یا انزوای اجتماعی شود. بنابراین این مسئله ای است که قطعاً باید به آن پرداخته شود و خیریه Eric می تواند در این زمینه کمک کند.

مانند صدها والدینی که هر سال با خط کمک Eric تماس می گیرند، جولی* مادری نگران است که دو فرزندش، روری* 10 ساله و سارا* 14 ساله، از مدفوع کردن در مدرسه امتناع می کنند. جولی می گوید: سارا هیچ وقت در مدرسه نمی رود، حتی اگر نیاز داشته باشد. دوستانش در توالت ها می چرخند، آرایش می کنند و ویدیوهای TikTok می سازند، بنابراین هیچ راهی نیست که او وقتی آن ها اطراف هستند مدفوع کند این بدترین چیزی است که می تواند تصور کند.

او ادامه می دهد: من تأثیر خاصی از امتناع او ندیده ام، اما این موضوعی نیست که بخواهد درباره اش صحبت کند، بنابراین احتمالاً اگر مشکلی باشد، به من نمی گوید. در همین حال، روری همیشه نسبت به توالت های عمومی حساس بوده، چون وقتی کوچک تر بود فکر می کرد اتاقک ها فقط برای دخترها هستند.

وقتی بزرگ تر شد، شروع کردم به پیدا کردن لباس زیرهای کثیف در اتاقش، جایی که دچار حادثه شده بود. حالا دیگر این مشکل وجود ندارد، اما حدس می زنم هنوز در مدرسه خودداری می کند که نگران کننده است.

دکتر رایت می گوید برای حل این مشکل باید دفع را به عنوان یک نیاز طبیعی و قابل قبول در محیط های عمومی عادی سازی کرد. دفع یک نیاز انسانی و حق اساسی است. وقتی کودکان احساس شرم یا ناتوانی در استفاده از توالت داشته باشند، این موضوع می تواند پیامدهای جدی برای سلامت جسمی و روانی آن ها داشته باشد.

او ادامه می دهد: صحبت کردن درباره توالت رفتن نه تنها به کودکان کمک می کند تا بدن و نیازهای خود را بهتر بشناسند، بلکه باعث می شود راحت تر درباره مسائل شخصی یا سلامتی دیگر نیز صحبت کنند.

یکی از وظایف اصلی من کمک به کودکان و نوجوانان برای درک افکار و احساسات شان است و کلید این کار، گوش دادن است. وقتی بفهمیم چه چیزی باعث ناراحتی یا اضطراب کودک در مورد دفع می شود چه ترس از صداها، محیط فیزیکی، خجالت یا ترکیبی از این ها می توانیم با هم راهکارهایی پیدا کنیم که به آن ها قدرت و اعتمادبه نفس بدهد.

برای مثال، می توانیم آن ها را تشویق کنیم تا یک کیف مراقبتی شامل دستمال مرطوب قابل شستشو، رول دستمال و قطره های خوشبوکننده همراه داشته باشند. در عین حال، مدارس باید فضایی مهربان، فراگیر و محترمانه ایجاد کنند با سیاست های دقیق درباره استفاده از توالت و مقابله با رفتارهایی مثل تمسخر.

این مشکل با نادیده گرفتن حل نمی شود فقط با گفت وگو و توانمندسازی کودکان می توانیم تابوی آن را بشکنیم.