| به گزارش پارسینه ، این فسیل استثنایی در ساحل ژوراسیک انگلستان کشف شده و یکی از کامل ترین بقایای جانوران دریایی ماقبل تاریخ به شمار می رود. کشف این نمونه نادر، روزنه ای تازه به سوی درکی بهتر از دورانی می گشاید که اطلاعات کمی از آن داریم؛ دوره ای پر از تغییرات پیچیده و اسرارآمیز در حیات زمین، یعنی حدود 190 میلیون سال پیش. گونه ی تازه کشف شده Xiphodracon goldencapensis نام گرفته و به صورت غیررسمی با لقب اژدهای شمشیری دورسِت شناخته می شود. طول این موجود در زمان حیاتش حدود 3 متر بوده و توسط فسیل شناس بریتانیایی، کریس مور پیدا شده است؛ همان کسی که پیش تر جمجمه ی عظیم یک پلیوسور را نیز کشف کرده بود. مور درباره ی این کشف گفت: ابتدا بخش کوچکی از مهره های دم را دیدم. وقتی شروع به حفاری کردم، دنده ها، باله ها و در نهایت به جمجمه رسیدم. بر خلاف بسیاری از ایکتیوسورها که استخوان هایشان هنگام فسیل شدن تخت و دوبعدی می شوند، این نمونه کاملاً سه بعدی باقی مانده بود. جمجمه اش دو چشم بزرگ در دو طرف داشت و پوزه ای دراز با صدها دندان سوزنی شکل . 
منطقه ای که این فسیل در آن پیدا شده، در گذشته دریایی گرمسیری و کم عمق بوده که بستر آن به دلیل کمبود اکسیژن، اجساد جانوران را به خوبی حفظ کرده است. در نتیجه، بسیاری از بقایای دریایی، از جمله ایکتیوسورها، در این گل سمی بدون پوسیدگی دفن شده اند؛ شرایطی ایده آل برای تبدیل شدن به فسیل. مور توضیح داد که این کشف در هاله ای از زمان اتفاق افتاده، زیرا 24 سال بین کشف اولیه و شناسایی رسمی آن فاصله بوده است. این فسیل ابتدا به موزه سلطنتی انتاریو در کانادا فرستاده شد، جایی که دیرینه شناس مشهور، دکتر کریس مک گوان، روی آن کار می کرد. اما پس از بازنشستگی او، دکتر دین لومَکس (Dean Lomax) مطالعه ی مجدد این فسیل را آغاز کرد. نتیجه ی پژوهش های اخیر نشان داد که این نمونه، گونه ای کاملاً جدید و بسیار کمیاب از ایکتیوسورهاست. به گفته ی لومکس، در حالی که هزاران فسیل کامل از ایکتیوسورها قبل و بعد از دوره پلیِنس باخ داریم، از این بازه ی زمانی تقریباً هیچ نمونه ای نداشتیم. این کشف شکاف بزرگی در درک ما از فرگشت آن ها را پر می کند . 
نمونه ی اصلی همچنان در موزه ی انتاریو نگهداری می شود، اما مور اعلام کرده که یک نمونه ی دوم نیز پیدا کرده که در مرکز میراث ساحل چارموث انگلستان به نمایش درآمده است. او گفت: به خاطر فک خمیده اش اسم مستعار گانزو را برایش گذاشتیم. احتمالاً هنگام فرو رفتن در گل های بستر دریا، فک این جانور شکسته است . لومکس می گوید: این فسیل ویژگی های جالب زیادی دارد. پوزه ی بلند و شمشیری شکل و چشم های بزرگش واقعاً خیره کننده اند. با دیدن دندان های باریک و تیزش، به راحتی می توان تصور کرد چگونه در اعماق دریا به دنبال ماهی ها و ماهی مرکب ها می رفته است. حتی استخوانی عجیب در اطراف سوراخ بینی دارد که تاکنون در هیچ ایکتیوسور دیگری دیده نشده است . به گفته ی پژوهشگران، این فسیل احتمالاً کامل ترین خزنده ی شناخته شده از دوران پلیِنس باخ است و می تواند نه تنها به تعیین زمان دقیق تغییرات بزرگ در چرخه ی زیستی زمین کمک کند، بلکه شاید حاوی بقایای معده ی حفظ شده ی جانور نیز باشد. لومکس در پایان گفت: ما هنوز دقیق نمی دانیم چه عاملی باعث دگرگونی گسترده ی جانوران در آن دوران شد، اما این کشف بی تردید قطعه ای گمشده از پازل تکامل ایکتیوسورها را در اختیار ما قرار داده است . | 
وضعیت بازسازی ورزشگاه آزادی به کجا رسید؟
خبر خوش برای بازنشستگان: پرداخت جدید تأمین اجتماعی در راه است
محمد کاسبی درگذشت | علت فوت بازیگر «خوش‌رکاب» چه بود؟