به نقل از ورزش سه در پی انتشار خبر بازداشت موقت پژمان جمشیدی و سپس آزادی او با تصمیم شعبه تجدیدنظر، کامبیز برجاس، وکیل این هنرمند و فوتبالیست پیشین، در گفت وگویی با خبرنگار ما به تشریح ابعاد حقوقی پرونده و واکنش های عمومی پیرامون آن پرداخت. او با تاکید بر احترام موکلش به قانون و روند قضایی، اتهام های مطرح شده را فاقد مستندات دانست و تأکید کرد که جمشیدی با میل و رضایت خود در دادگاه حاضر شده است.

برجاس همچنین از مردم به عنوان هیئت منصفه ای در کنار دادگاه یاد کرد و گفت بازخورد افکار عمومی در کوچه و خیابان و فضای مجازی نشان می دهد که جامعه نسبت به این پرونده قضاوتی منصفانه داشته است. او همچنین با رد ادعاهای منتشرشده در فضای مجازی، جزییاتی از روند قضایی، دلایل لغو قرار بازداشت و دیدگاه خود درباره آینده این پرونده را تشریح کرد.

گفتگو با او را در ادامه می خوانید:

قبل از اینکه در خصوص پرونده توضیح بدهم، ضرورت می بینم که از مردم فهیم، مهربان و ارزشمند ایران تشکر کنم که از نظر من یک هیئت منصفه در کنار این دادگاه بودند که می توانند بزرگترین قضاوت را کنند. در فضای مجازی، اینترنت و کوچه و خیابان می بینم که هیچ جوی علیه آقای جمشیدی نیست و هیچکس نمی تواند چنین چیزی را بپذیرد. در هر صورت باید پروسه قضایی طی شود و در نهایت دادگاه است که حق را از ناحق تشخیص می دهد.

آقای پژمان جمشیدی در اثر شکایت خانم شاکی به دادگاه خوانده می شود و به جهت احترام به قانون، با رضایت و میل خود در دادگاه حضور پیدا می کند. آنجا اتهامی به ایشان تفهیم می شود که ثقیل است و من به عنوان وکیل ایشان، قائل به این نظر هستم که جنبه اتهامی تحت عنوان تجاوز به عنف، فاقد هرگونه مستدلات و مستندات است.

متاسفانه در فضای مجازی گاها افراد حقوقی ای هستند که اظهارنظرهایی می کنند که خلاف قانون است، این جای تاسف دارد. ما مطابق نص صریح قانون، تا زمانی که نسبت به یک پرونده رای قطعی پرونده صادر نشده باشد، چه له باشد و چه علیه باشد، حق منعکس کردن اخبار را نداریم اما متاسفانه می بینیم که افراد موج سوار جهت القای تفکری که خودشان دارند، اقدام به انعکاس اخباری می کنند که غیرواقع است. برای مثال من در فضای مجازی خانمی را می بینم که وکیل هم هستند و در اسرع وقت علیه ایشان اقدام به طرح دعوای قانونی خواهد شد؛ ایشان مدعی است که از اطلاعات کامل پرونده آگاه است و گزارشات و اسناد موجود در پرونده دلالت بر توجه اتهام به آقای جمشیدی دارد. این موضوع خیلی برای من جالب است. من به عنوان وکیل پرونده یا سایر همکاران من، آقای دکتر محرابی، آقای دکتر محمدی زاده، تا به امروز به خاطر صراحت قانون نتوانسته ایم به پرونده دسترسی کامل داشته باشیم و تمام اطلاعات ما در پرونده بر مبنای تفهیم اتهام، صحبت های قضات و جلسات دادرسی است که گذشته است. لذا من تعجب می کنم شخصی که خارج از پرونده است و نه وکیل شاکی است و نه وکیل متهم، اظهارنظرهایی می کند که ما از آن بی خبریم. یا یک آقای تهیه کننده را دیدم که اتهام های متوالی زده و ادعاهایی مطرح کرده که این موضوع جز اینکه افکار عمومی را فریب بدهد، منتج به نتیجه دیگری نخواهد بود. من به صورت جدی اخطار می دهم که از این رفتار دوری کنند، در غیر این صورت برخورد خواهد شد.

واکنش مردم به این خبر، به این دلیل نیست که آقای جمشیدی را دوست دارند، بلکه به خاطر سناریویی از پیش تعیین شده است که با عقل جور درنمی آید. من و گروه حقوقی نظرمان این است که فعلا جزییات پرونده منعکس نشود، چون نه قطعیتی در آن هست و نه در مقام دفاع، حرفه ای است که آن را بیان کنبم. در ادعاهای مطروحه پر از تناقض و ادعاهای بی مدرک است. اگر من چند مورد را مثال بزنم، به یقین خواهید رسید که این ادعا صحت ندارد. می گویند یک سوپراستار مطرح یک خانمی را می دزدد و می برد و قصد دارد به ایشان تجاوز کند؛ سوال من این است که اگر بخواهد به ایشان تعرض کند، به یک برج در طبقه بیست و نهم می رود؟ من یک مثال کوچک زدم. می خواهم بگویم این سناریو به ظن من به قدری بی منطق است و استناد حقوقی پشت ادعا نیست. ضمن اینکه ادله متقن که نمی توانم به آن اشاره کنم، تماما حکایت از بی گناهی آقای جمشیدی دارد. لذا من صریحا تمام اتهاماتی را که به آیای جمشیدی وارد است، تکذیب می کنم. فارغ از این موضوع، در نهایت دادگاه باید تصمیم بگیرد اتهام وارد است یا نیست، آیا اتهام منتج به مجازات خواهد شد یا نه و در نهایت این هم قابل اعتراض است تا قطعیت حاصل شود.

2252640

از ظن من به عنوان وکیلی که سال هاست فعالیت می کنم، چنین سناریویی غیرقابل قبول است. آنچه تقویت کننده صحبت های من است، رای صادره از ناحیه اساتید شعبه یک تجدیدنظر استان تهران است . مطابق مواد 237 و 238 قانون دادرسی کیفری، ما در گروهی از جرایم باید از بیم فرار و تبانی برای متهم قرار بازداشت متهم صادر کنیم. این موارد در قانون احصا شده و ما نمی توانیم آن را کم و زیاد کنیم. یکی از این موارد، مواردی است که مجازات آن جرم اعدام باشد. دادگاه کیفری با این استدلال برای آقای جمشیدی قرار بازداشت موقت صادر کرد اما از نظر بنده، این استدلال متزلزل و پایه های حقوقی آن سست است. ادله ای در پرونده وجود نداشت، چراکه اگر چنین چیزی بود، قطعا اساتید دادگاه تجدید نظر این قرار بازداشت موقت را فک نمی کردند. اگر چنین ادله ای در پرونده وجود داشت، اساتید شعبه یک دادگاه تجدیدنظر مواجه با تکلیف در ابقای این قرار بودند و اصلا اختیاری در فک آن نداشتند. در صورتی قرار می تواند در تجدیدنظر فک شود که ضعف دلایل مانع از ورود اتهام به متهم شود. بنابرین آنچه مبین است، بی گناهی آقای جمشیدی نسبت به این اتهام است. از ظن منِ وکیل حتما در این پرونده ضعف دلایل به حدی است که این اتهام توسط اساتید برداشت نشده و من هم بر همین قائل هستم.

عزت و ذلت دست خداست و ما به هیچ وجه نمی توانیم این را جابجا کنیم؛ بنده خدا چه کاره است؟ آقای جمشیدی سال هاست که در عرصه ورزش و هنر یک فرد خوشنام است. اگر استعلام سوابق ایشان را بگیرید، ایشان حتی یک بار به کلانتری نرفته است. چطور فردی که کوچک ترین سابقه ای ندارد، مرتکب یک جرم خشن درجه بالا شود؟ ما بعد از صدور قرار هر چقدر تلاش کردیم برای حفظ آبروی مومن، موضوع تا تعیین تکلیف در تجدیدنظر رسانه ای نشود، اما متاسفانه برخی از افراد سوار بر موج به سمت تفسیر منفی رفتند. نمی دانم این افراد کجا حضور دارند و چطور برداشت می کنند و اخبار اشتباه را در حجم گسترده منتشر می کنند، اما این موضوع یک باره این اخبار در فضای مجازی پیچید، در صورتی که ما شاهد بودیم که با گذشت سه روز این قرار فک شد. آیا وقتی به شخصیتی مثل آقای جمشیدی چنین اتهام سنگینی وارد شود و یک بازداشتی در کارنامه اش قرار بگیرد و به یک مجمع نظارتی معرفی شود و آنجا نگهداری شود و این اخبار بولد شود، از لحاظ روحی و روانی و جسمی آسیب نمی بیند؟ حتی آقای اژه ای در صحبت های اخیر خود تاکید بر این موضوع داشتند که قضات محترم و افراد حاضر در قوه قضاییه در صدور قرارهای موقت که منتج به بازداشت متهم می شود، خیلی احتیاط کننند. قطعا آقای جمشیدی آسیب روحی دیده اند، اما ایشان به این جهت که یک آدم بزرگ و مثبت و اخلاق مدار و دست گیر هستند، با توکل به خدا و اعتقاد قلبی خود به خدا از این اتهام هم گذشت. آنچه مبین این موضوع است، بازخورد جامعه نسبت به ایشان است. دیروز می دیدم که چقدر مردم با ایشان گریه و همدردی کردند. ایشان در اسرع وقت به دلیل اینکه این اتهام، یک اتهام واهی و غیروارد است، سر برنامه های روزمره خود می روند و پرقدرت ادامه می دهند.

تمام مواردی که من به زبان می آورم، از ظن من است. من وکیلی هستم که مدافع هستم و زمانی که بخواهم از یک نفر دفاع کنم، لازمه اول آن اعتقاد به بی گناهی از جانب خود من است. من از کجا به این اعتقاد می رسم؟ بر مبنای اسناد و مدارک، نه حدس و گمان. این موارد اعتقاد من هست و در نهایت مراجع قضایی حکم را صادر می کنند. البته ما همه قائل بر این هستیم که در نهایت منتج به برائت آقای جشمیدی از اتهام مطروحه است.