دولت انگلیس رسماً اعلام کرد اسناد کافی درباره ارتباط یا حمایت ایران از «جبهه پولیساریو» در مناقشه «صحرای غربی» در اختیار ندارد.

به گزارش ایسنا، دولت انگلیس در بیانیه‌ای رسمی تأیید کرد که هیچ مدرکی مبنی بر ادعای حمایت ایران از «جبهه پولیساریو» وجود ندارد. این در حالی مطرح شده که زبان دیپلماتیک لندن درخصوص صحرای غربی عملاً به سمت تقویت مواضع مراکش و بهره‌برداری سیاسی از تهدید دعایی ایران برای پشتیبانی از طرح خودمختاری مراکش حرکت کرده است.

به‌نوشته رسانه‌های انگلیسی، پرسش درباره ادعای ارتباط ایران و پولیساریو ابتدا توسط یکی از اعضای مجلس اعیان انگلیس مطرح شد. وزارت خارجه این کشور در 26 سپتامبر در پاسخ به این پرسش اظهار کرد: «انگلیس شواهد لازم درباره ادعای حمایت ایران از جبهه پولیساریو را مشاهده نکرده است. با این حال فعالیت‌های ایران در منطقه رصد خواهد شد.»

در نشست 27 اکتبر مجلس اعیان نیز «بارونس چپمن» از وزارت خارجه انگلیس بار دیگر تکرار کرد که «هیچ سندی در حمایت از این ادعا وجود ندارد» اما در همان جلسه، تأکید او بر «نزدیکی لندن به مراکش» و «پیشبرد راه‌حل مبتنی بر خودمختاری» نشان داد که انگلیس موضع خود را به سمت خط روایی مراکش متمایل کرده است.

در جریان این بحث، برخی اعضای مجلس اعیان کوشیدند ادعا کنند ایران از جبهه پولیساریو برای «بی‌ثبات‌سازی منطقه» استفاده می‌کند، اما هیچ‌گونه مدرک قابل راستی‌آزمایی ارائه نشد. در مقابل، موضع وزارت خارجه بر فقدان شواهد تأکید داشت و تنها گفت «وضعیت تحت پایش است.»

در عین حال، دولت انگلیس از «عملگرایی» و «نزدیکی به مراکش» سخن گفت و هم‌راستا با روایت این کشور، طرح خودمختاری را «راه‌حل عملی» در آستانه صدور قطعنامه آتی شورای امنیت توصیف کرد.

صحرای غربی یک سرزمین مورد مناقشه در شمال‌غرب آفریقاست که تا 1975 مستعمره اسپانیا بود. پس از خروج اسپانیا، مراکش این منطقه را ضمیمه خاک خود کرد؛ اما جبهه پولیساریو که نماینده بخش بزرگی از مردم بومی صحرا بود، خواهان رفراندوم استقلال تحت نظر سازمان ملل است.

سازمان ملل این منطقه را «سرزمینِ فاقد تعیین سرنوشت» می‌داند و از دهه 1990 یک مأموریت صلح برای نظارت بر آتش‌بس و آماده‌سازی رفراندوم تشکیل داده است، اما این رفراندوم هرگز برگزار نشده و وضعیت بلاتکلیف مانده است.

مراکش در سال‌های اخیر برای بی‌اعتبار کردن پولیساریو، مرتب ادعا کرده این گروه مورد حمایت ایران است تا هم آن را «تهدید امنیتی» جلوه دهد و هم حمایت غرب را جذب کند. ایران این ادعا را همواره رد کرده و تاکنون هیچ مرجع بین‌المللی یا غربی نیز سندی در تأیید ادعای مراکش ارائه نکرده است.

اما انگلستان و چند کشور غربی، به دلیل روابط اقتصادی و امنیتی با مراکش، عملاً روایت دولت این کشور را ترجیح می‌دهند و با به‌کارگیری ادبیاتی مثل «راه‌حل عملگرایانه»، طرفِ طرح خودمختاری مراکش را می‌گیرند — نه موضع حقوقیِ سازمان ملل که بر «حق تعیین سرنوشت از طریق رفراندوم» تأکید دارد.