به گزارش پارسینه ، هیوا محمودی با اشاره به افزایش تمایل خانواده ها به تک فرزندی در سال های اخیر اظهار کرد: افزایش مشکلات اقتصادی و محدودیت منابع مالی موجب شده بسیاری از خانواده های تنها یک فرزند داشته باشند، اما تک فرزندی در ذات خود آسیب زا نیست. آنچه ممکن است به رشد شخصیتی کودک لطمه بزند، ضعف در تربیت و ناآشنایی والدین با مهارت های ارتباطی و والدگری است.

وی افزود: اگر والدین زمان، انرژی و توجه کافی برای پرورش مهارت های فردی و اجتماعی کودک صرف کنند، تک فرزندی نه تنها آسیب زا نخواهد بود بلکه می تواند فرصت رشد عمیق تر و رابطه ای سالم تر را فراهم کند. در مقابل، بی توجهی به نیازهای عاطفی، آموزشی و استقلال کودک زمینه وابستگی و رفتارهای خودمحورانه را افزایش می دهد.

رییس مرکز مشاوره دانشگاه گلستان تصریح کرد: تفاوت اصلی میان تک فرزندان و فرزندان دارای خواهر و برادر، در تجربه تعامل های اجتماعی روزمره است. با این حال، والدین می توانند این تجربه را از طریق ارتباط هدفمند کودک با همسالان، آموزش مهارت های ارتباطی و سپردن مسئولیت های کوچک در خانه جبران کنند.

محمودی تأکید کرد: وابستگی یا خودمحوری ریشه در تربیت دارد، نه در تعداد فرزندان. زمانی که تمام توجه خانواده به صورت بی قید و شرط بر یک کودک متمرکز می شود، احتمال شکل گیری خودمحوری افزایش می یابد. اما اگر والدین استقلال، مسئولیت پذیری و تعامل سازنده را در فرزند تقویت کنند، تک فرزند نیز می تواند فردی اجتماعی، همدل و موفق باشد.

وی در پایان خاطرنشان کرد: خانواده های تک فرزند باید محیط خانه را به فضایی امن و آزاد برای گفت وگو و ابراز احساسات تبدیل کنند تا کودک ارتباط و آرامش را در بستر خانواده تجربه کند، نه در فضای بیرونی.