به گزارش پارسینه ؛ کارشناسان دکوراسیون داخلی تأکید دارند با حذف پنج گروه از وسایل غیرضروری می توان نظم، زیبایی و حس آرامش را به اتاق نشیمن بازگرداند.

به گزارش فرارو به نقل از اسپروس نوشت: اتاق نشیمن، به ویژه وقتی در نزدیکی در ورودی خانه قرار دارد، معمولاً به محلی تبدیل می شود برای انباشت هر چیزی که وارد خانه می شود: از بسته های پستی و قبض ها گرفته تا کتاب ها، اسباب بازی ها و وسایل الکترونیکی. همین مسئله باعث می شود که فضایی که باید مرکز آرامش و جمع خانوادگی باشد، به مرور زمان به مکانی شلوغ و پرازدحام تبدیل شود.

اما متخصصان نظم دهی و سازمان دهی خانه معتقدند بسیاری از این وسایل نه تنها ضروری نیستند، بلکه در واقع نوعی آشفتگی بصری ایجاد می کنند. برخی از این وسایل واضح اند، اما برخی دیگر آن قدر عادی شده اند که حتی متوجه حضور دائمی شان نمی شویم.

لیوان های نیمه خالی، تزیینات بی هدف یا زیرلیوانی های اضافی، هرچند کوچک، می توانند حس آرامش را در فضا بر هم بزنند. میز جلو مبلی باید ترکیبی از عملکرد و زیبایی باشد، نه محلی برای انباشت وسایل روزمره. بهتر است تنها چند وسیله ساده و هدفمند روی میز قرار گیرد مثلاً یک شمع، خوش بو کننده فضا و گلدان کوچک گیاه. چنین ترکیبی به فضا ظاهری منظم و دعوت کننده می دهد.

علاوه بر این، باید تعداد کتاب ها و مجلات روی میز را نیز کاهش داد. چند کتاب یا مجله مورد علاقه می تواند الهام بخش گفت وگو باشد، اما انباشته کردن آن ها حس شلوغی و بی نظمی ایجاد می کند.

اگر عادت دارید در اتاق نشیمن غذا یا میان وعده بخورید، باید مراقب باشید ظرف های استفاده شده همان جا باقی نمانند. ظرف های کثیف جلوه ای از بی نظمی و سهل انگاری به خانه می دهند.

این منظره نه تنها ناخوشایند است، بلکه ممکن است باعث جذب حشرات یا حتی بوی ناخوش شود. افزون بر این، هیچ کس نمی داند چه زمانی ممکن است مهمانی ناخوانده سر برسد و هیچ چیز بدتر از دیدن لیوان های استفاده شده و بشقاب های نیمه خالی روی میز نیست.

بسیاری از افراد از اتاق نشیمن به عنوان منطقه انتقال موقت استفاده می کنند. جایی برای گذاشتن مرسولات، بسته ها، لباس های اهدایی یا حتی خریدهای تازه. اما این موقتی بودن به راحتی می تواند به دائمی تبدیل شود. لازم است برای هر گروه از وسایل جای مشخصی در بخش های دیگر خانه در نظر بگیرید. برای مثال، نامه ها را در یک جاکارتی دیواری نزدیک در ورودی قرار دهید و بسته های بازنشده را در گوشه ای مشخص کنار در بگذارید.

کفش ها و کت ها نیز از عوامل رایج بی نظمی در اتاق نشیمن هستند. افراد معمولاً هنگام ورود، کفش هایشان را کنار مبل درمی آورند یا کتشان را روی دسته صندلی می اندازند و بعد فراموش می کنند آن ها را جمع کنند. هر شب پیش از خواب چند دقیقه وقت بگذارید تا لباس ها و کفش ها را به محل اصلی شان بازگردانید.

این کار از انباشته شدن تدریجی وسایل جلوگیری می کند و نظم را به بخشی از عادت روزانه شما تبدیل می سازد. اگر فضای ورودی خانه فاقد کمد است، می توانید از آویز دیواری، پایه کت یا جاکفشی ساده استفاده کنید تا نظم محیط حفظ شود.

اتاق نشیمن معمولاً مرکز سرگرمی خانه است و به همین دلیل، انباشت بازی ها، کنسول ها، وسایل دستی یا حتی ابزارهای هنری در آن امری رایج است. اما اگر این وسایل همیشه در دیدرس باشند، فضا را شلوغ و بی نظم نشان می دهند.

گر از این وسایل مرتب استفاده می کنید، برایشان جای مشخص و هماهنگ با دکور در نظر بگیرید؛ مثلاً از سبدهای تزیینی، جعبه های پارچه ای و دردار استفاده کنید تا هنگام ورود مهمان ها، وسایل به سرعت از دید پنهان شوند. اگر هر شب وسایل را به جای خود بازگردانید، مرتب کردن خانه از یک کار سخت به یک عادت آسان تبدیل می شود.

تعدد کنترل ها، سیم های درهم تنیده و شارژرهای پراکنده نیز نوعی هرج ومرج بصری ایجاد می کنند. برای مدیریت آن ها از سبدهای حصیری، تقسیم کننده های کشو یا محفظه های مخصوص کابل استفاده کنید تا نظم و هماهنگی حفظ شود.

شاید تعجب آور باشد، اما بسیاری از افراد لباس های شسته شده را در اتاق نشیمن رها می کنند تا در حین تماشای تلویزیون آن ها را مرتب کنند. این کار باعث می شود کار نیمه تمام باقی بماند و حس بی نظمی در فضا ایجاد کند. هرچه کاری را ناتمام بگذارید، انجام آن سخت تر می شود.

اگر هنوز زمان تا کردن لباس ها نرسیده است، بهتر است آن ها را به اتاقی دیگر منتقل کنید تا در دیدرس نباشند و نظم اتاق نشیمن حفظ شود.

اتاق نشیمن، قلب خانه است؛ جایی برای گفتگو، استراحت و آرامش. مینیمالیست ها باور دارند هر وسیله ای که این حس را مختل کند، باید از فضا حذف شود. با کنار گذاشتن وسایل غیرضروری، ظرف های کثیف، وسایل موقتی و آشفتگی های تکنولوژیک، نه تنها نظم خانه را حفظ می کنید، بلکه ذهن خود را نیز آرام تر می سازید. اتاقی خلوت و منظم، بازتابی از ذهنی آرام و سبک زندگی ای آگاهانه است.