به گزارش پارسینه به نقل از فرادید، مصر باستان طولانی ترین تمدن تاریخ بشر بود که بیش از سه هزار سال شکوفایی داشت و سپس بخشی از امپراتوری روم شد. فرعون در این تمدن بیش از یک رهبر مطلق بود؛ او تجسم الهی بر زمین بود. رفاه مردم مصر به رفاه فرعون وابسته بود و فرعون پس از مرگ نیز قرار بود به خدایان بپیوندد.

پالت نارمر با نشان شاهین هوروس، جزییات پالت نارمر که شاهین هوروس را نشان می دهد، مصر دوران پیش دودمانی، حدود 3100 پیش از میلاد

نارمر مصر علیا و سفلی را به یک تمدن واحد متحد کرد و مدل رهبری فرعونی را بنیان نهاد. بیشتر شهرت او به دلیل سنگ نبشته پالت نارمر است، یکی از قدیمی ترین آثار مصر باستان و نخستین تصویر از یک پادشاه مصری. این پالت، نارمر را با خدای هوروس مرتبط می کند و نشان می دهد که او تجسم خدا بر زمین بوده است.

مجسمه جوسر در مجموعه هرم های پله ای سقاره

فرعونِ دودمان سوم، جوسر نخستین هرم مصر را به شکل مقبره ای عظیم ساخت که او را به همراه خدا به دنیای پس از مرگ منتقل کند. هرم پله ای تکامل مقبره های مصطبه ی پیشین بود و باورهایِ در حال تحول درباره فرعون و زندگی پس از مرگ را نشان می دهد. این نخستین اثر سنگی بزرگ ساخته شده توسط مصری ها بود که با توسعه معدن کاری، تجارت و کشاورزی امکان پذیر شد.

سنفرکا، دهشور، موزه مصر، قاهره

سنفرکا بنیان گذار دودمان چهارم بود و 50 سال حکومت کرد، سپس پسرش خوفو جانشین او شد. سنفرو با تجارت و جنگ با نوبیا (سودان امروزی) ثروت عظیمی برای مصر ساخت و هرم های معروفی مانند هرم خمیده و هرم سرخ را ساخت، نخستین هرم های واقعی.

مجسمه پادشاه خوفو، حدود 2580 پیش از میلاد

خوفو مسئول ساخت هرم بزرگ جیزه بود، تنها اثر از عجایب هفتگانه جهان که هنوز پابرجاست. هردوت او را مستبد توصیف کرده، اما باستان شناسان مدرن به دلیل ثبات و رفاه اقتصادی مصر در زمان او، این روایت را زیر سوال می برند.

خفرع، موزه مصر، قاهره

خفرع پسر خوفو و سازنده هرم میانی در مجموعه هرم های جیزه بود. همچنین احتمال دارد او مسئول ساخت ابوالهول بزرگ بوده که کنار مسیر معبدش قرار دارد. او مصر را در دوره ای از قدرت اقتصادی رهبری کرد و باوجود بدنام شدن توسط مورخان یونانی بعدی، در یکی از شکوفاترین دوره های مصر فرعون بود.

سنوسرت اول، موزه آلتس، برلین

فرعون دودمان دوازدهم، سنوسرت اول 45 سال در دوران پادشاهی میانه حکومت کرد. او پادشاهی توسعه طلب بود که بیشتر در نوبیا لشکرکشی می کرد و مرز جنوبی جدیدی برای مصر تعیین کرد. در داخل کشور، او به بهبود آبیاری و کشاورزی در امتداد نیل، به ویژه در فیوم کمک کرد. او همچنین بناهایی مانند ابلیسک هلیوپولیس ساخت و به معرفی و گسترش روندهای جدید در هنر و هیروگلیف ها کمک کرد.

مجسمه سر احمس اول با تاج نیلوفری سفید مصر علیا، حدود 1550 1525 پیش از میلاد

احمس اول کودک بود که بر تخت نشست، زمانی که مصر تحت سلطه هیکسوس ها بود و اقتصاد به دلیل تعطیلی معادن و محدودیت تجارت دچار بحران شده بود. با حمایت مادرش، ملکه آع حُتِپ اول، او توانست هیکسوس ها را بیرون کند و اقتصاد را تثبیت کند. او آخرین هرم شناخته شده را در آبیدوس ساخت که حدود 50 متر ارتفاع داشت، اما اکنون به دلیل ساخته شدن از آجر خشتی به ویرانه تبدیل شده است.

هاتشپسوت، موزه متروپولیتن، نیویورک

هاتشپسوت سلطنت خود را ابتدا به عنوان وصی نوه اش تحتمس سوم که هنگام مرگ پدرش تنها دو سال داشت، آغاز کرد. او قدرت را به دست گرفت و پس از 20 سال خود را فرعون نامید. فرعون های زن نادر بودند، اما او نخستین زن فرعون نبود. هاتشپسوت خود را مانند همتایان مردش نمایش می داد حتی با ریش فرعونی. او مسیرهای تجاری که در زمان حمله هیکسوس ویران شده بودند بازسازی کرد. او همچنین روابط با کشورهای همسایه را دوباره برقرار کرد و از جمله از سرزمین پونت ثروت عظیمی به دست آورد تا اقتصاد مصر را به موقعیتی قدرتمند تبدیل کند. او مجموعه ای از بناها و آثار شگفت انگیز ساخت، از جمله معبد خاکسپاری مشهور هاتشپسوت زیر صخره های دیرالبحری.

نیم تنه تحوتموس سوم، دیرالبحری، حدود 1479 1425 پیش از میلاد

تحوتموس سوم پس از مرگ عمه اش، حتشپسوت، تخت فرعون را به دست گرفت. او بسیاری از لشکرکشی های طولانی را انجام داد و مصر را به قدرت برتر منطقه ای تبدیل کرد. ثروت مصر با جنگ، تجارت، مالیات و اخذ غلات افزایش یافت. او بناهای بزرگ زیادی ساخت و تالار بزرگ هیپوستایل در معبد کارناک را بازسازی کرد. در پایان حکومت، تحوتموس سوم برخی از آثار حتشپسوت را تخریب کرد تا حق جانشین خود، آمنحوتپ دوم را تقویت کند.

قربانگاه خانگی آخناتون، حدود 1340 پیش از میلاد

آمنحوتپ چهارم مصرِ قدرتمندی را از پدرش آمنحوتپ سوم به ارث برد، اما چند سال پس از آغاز حکومت، او سنت های چندخدایی مصری ها را رها کرد و دین جدیدی حول آتن، خدای خورشید ایجاد کرد. او نام خود را به آخناتون تغییر داد و پایتخت جدیدی در عمارنه بنا کرد. این دوره همچنین تحولی بزرگ در هنر مصری بود.

ماسک جنازه ای توت عنخ آمون، حدود 1323 پیش از میلاد

توت عنخ آمون فرعون قدرتمندی نبود، اما کشف مقبره اش او را مشهور کرد. مقبره او نسبتاً کوچک بود، اما غارت نشده بود و ثروت کشف شده گواه ثروت عظیم دفن شده با فرعون های بزرگ مصر است. او پسر آخناتن بود و در حدود ده سالگی به قدرت رسید و با هدایت مشاوران، به دین سنتی مصری بازگشت.

حورمحب به عنوان کاتب

حورمحب فرعونی کم حاشیه اما اثرگذار بود. او از طبقه عامه برخاسته و در دوران آخناتن در ارتش، به عنوان نویسنده، مدیر و دیپلمات توانمند شهرت یافت. او ثبات و رفاه را به مصر بازگرداند، فساد را از بین برد و زمینه رشد پایدار را برای دودمان نوزدهم، از جمله رامسس دوم فراهم کرد.

نقش برجسته نبرد کادش از معبد کارناک، رامسس بزرگ با شمشیر خپش و افسار ارابه در کمربندش

رامسس دوم معروف به رامسس بزرگ، فرعونی قدرتمند بود و 66 سال حکومت کرد. او دشمنانی مانند هیتی ها، سوریه ای ها و نوبی ها را شکست داد. آثار معماری عظیمی مانند ابو سمبل، پایتخت پی-رامسس و معبد خاکسپاری رامسئوم را ساخت.

مجسمه بطلمیوس یکم، 305 283 پیش از میلاد

بطلمیوس یکم ، دوست کودکی اسکندر کبیر، مصر را به دست گرفت و دودمان بطلمیوسی را بنیان نهاد که 250 سال حکومت کرد. او تأثیرات هلنیستی زیادی از جمله زبان یونانی به مصر آورد و فرهنگ را تغییر داد، در حالی که به میراث گذشته احترام گذاشت. پایتخت جدید، اسکندریه توسط او و جانشینانش ساخته شد.

نیم تنه مرمری کلئوپاترا هفتم

کلئوپاترای هفتم آخرین فرعون مصر پیش از الحاق مصر به روم بود. توانایی او در مقام رهبر و سیاستمدار به دلیل روابط خانوادگی پیچیده و روابط عاشقانه با سزار و مارک آنتونی کم رنگ شده است. او با مهارت سیاسی و بی رحمی، توانست فروپاشی مصر را به تأخیر بیندازد تا در نهایت اکتاویان او را وادار به تسلیم کرد. گفته می شود او پس از مرگ مارک آنتونی، با گزش مار خودکشی کرده و راه را برای سلطه روم هموار کرده است.