بررسی جدید پژوهشگران آمریکایی نشان می‌دهد که آلودگی ناسی از سوسک‌های یک خانه با سطح آلرژن‌ها و اندوتوکسین‌ها مرتبط است.

به گزارش ایسنا، پژوهشگران «دانشگاه ایالتی کارولینای شمالی»(NCSU) ارتباطی را بین میزان آلودگی ناشی از سوسک‌ها در خانه‌ها و افزایش سطح آلرژن‌ها و اندوتوکسین‌ها در آن خانه‌ها نشان داده‌اند.

به نقل از یورک الرت، این پژوهش نشان می‌دهد که کاهش تعداد سوسک‌ها از طریق کنترل آفات به کاهش قابل توجه سطح آلرژن‌ها و اندوتوکسین‌ها می‌انجامد. یافته‌های پژوهش حاکی از این هستند که از بین بردن سوسک‌های خانه می‌تواند با کاهش قابل توجه آلرژن‌ها و اندوتوکسین‌ها به بهبود سلامت محیط کمک کند.

اندوتوکسین‌ها اجزای سلولی باکتریایی هستند که هنگام مرگ باکتری‌ها آزاد می‌شوند. سوسک‌ها به عنوان موجوداتی که تقریباً هر چیزی را می‌خورند، میکروبیوم روده غنی و متنوعی دارند. پژوهش پیشین نشان داده است که سوسک‌ها مقدار زیادی اندوتوکسین را از طریق مدفوع خود دفع می‌کنند؛ اگرچه حیوانات خانگی و انسان‌ها نیز می‌توانند اندوتوکسین‌ها را دفع کنند. پژوهشگران در این پروژه دریافتند که مقدار زیادی از اندوتوکسین‌های موجود در گرد و غبار خانگی با مدفوع سوسک مرتبط است.

«کوبی شال»(Coby Schal)، استاد برجسته حشره‌شناسی دانشگاه ایالتی کارولینای شمالی و از پژوهشگران این پروژه گفت: اندوتوکسین‌ها برای سلامتی انسان مهم هستند، زیرا مشخص شده است که استنشاق آنها به تحریک واکنش‌های آلرژیک منجر می‌شود. بررسی‌های گذشته در خانه‌های آمریکا نشان داده‌اند سطح اندوتوکسین در خانه‌هایی که شواهدی را از وجود سوسک‌ها داشتند، بسیار بالاتر است.

پژوهشگران مقادیر قابل توجهی از اندوتوکسین‌ها را در خانه‌های آلوده پیدا کردند و دریافتند که سوسک‌های ماده حدود دو برابر سوسک‌های نر اندوتوکسین دفع می‌کنند. «مادهاوی کاکومانو»(Madhavi Kakumanu) از پژوهشگران این پروژه گفت: سوسک‌های ماده بیشتر از سوسک‌های نر غذا می‌خورند و به همین دلیل، اندوتوکسین‌ بیشتری با مدفوع آنها دفع می‌شود. در آشپزخانه‌ها نسبت به اتاق خواب‌ها اندوتوکسین‌های بیشتری یافت شد، زیرا به دلیل وجود غذای بیشتر در آشپزخانه‌ها سوسک‌های بیشتری در آنجا زندگی می‌کنند.

خانه‌های آلوده‌ای که تحت عملیات ریشه‌کنی آفات قرار گرفتند، در بیشتر موارد از شر سوسک‌ها و آلرژن‌های آنها خلاص شدند و کاهش قابل توجه اندوتوکسین‌ها را تجربه کردند.

شال گفت: وقتی سوسک‌ها را از بین می‌برید، آلرژن‌های آنها نیز از بین می‌روند. کاهش اندک تعداد سوسک‌ها سطح آلرژن‌ها را پایین نمی‌آورد، زیرا سوسک‌های زنده‌مانده، آلرژن‌های بیشتری را ذخیره می‌کنند. میزان اندوتوکسین‌ها در خانه‌هایی که سوسک‌های آنها از بین رفته‌ بودند، به طور قابل توجهی کاهش یافت. این پژوهش نشان می‌دهد که سوسک، مهم‌ترین ذخیره‌کننده اندوتوکسین در خانه‌های آلوده است.

کاکومانو گفت: همچنین ما دریافتیم که آلرژن‌ها و اندوتوکسین‌ها می‌توانند از طریق هوا منتقل شوند.

شال خاطرنشان کرد که مراحل بعدی پژوهش شامل بررسی بیشتر تعاملات بین آلرژن‌ها و اندوتوکسین‌های ناشی از سوسک در مدل‌های حیوانی آسم مانند موش‌ها خواهد بود. وی افزود: این فرضیه وجود دارد که آسم می‌تواند به دلیل فعل و انفعالات بین آلرژن‌ها و اندوتوکسین‌ها بدتر شود. ما می‌خواهیم ببینیم که آیا این مورد در موش‌ها نیز دیده می‌شود یا خیر.

این پژوهش در «The Journal of Allergy and Clinical Immunology: Global» به چاپ رسید.