به نقل از ایسنا، محققان با اندازه گیری مستقیم ویتامین C پوست انسان دریافتند که رژیم غذایی می تواند ویتامین C پوست را افزایش داده و بر ساختار پوست تاثیر بگذارد.

ویتامین C (اسید اسکوربیک) به طور گسترده برای حمایت از تولید کلاژن و سلامت پوست توصیه می شود، اما اطلاعات کمی در مورد چگونگی تغییر غلظت آسکوربات پوستی یا اپیدرمی در اثر مصرف خوراکی آن وجود دارد. نتایج تحقیق جدید به طور مستقیم بررسی کرد که چگونه بخش های مختلف پوست به آسکوربات غذایی پاسخ می دهند و اینکه آیا این تغییرات به بهبود قابل سنجش در عملکرد پوست منجر می شود یا خیر.

نقش های متمایز ویتامین C پوستی و اپیدرمی
ویتامین C در هر دو لایه، درم غنی از کلاژن و اپیدرم سلولی پوست وجود دارد. آسکوربات به عنوان یک آنتی اکسیدان، رادیکال های آزاد ناشی از اشعه ماورابنفش را خنثی، در برابر استرس اکسیداتیو محافظت ایجاد و سنتز کلاژن فیبروبلاست و تکثیر کراتینوسیت (سلول اصلی سازنده روپوست) را تحریک می کند، فرآیندهایی که برای ضخامت پوست و فواید ضد پیری آن ضروری هستند.

چالش های تزریق موضعی و وابستگی به انتقال فعال
محصولات موضعی باید آسکوربات محلول را تثبیت کرده و آن را از لایه شاخی پوست عبور دهند که یک مانع موثر است و جذب را پیچیده می کند. به طور منظم، پوست برای انتقال فعال آسکوربات در گردش خون، به کوترانسپورترهای ویتامین C وابسته به سدیم (SVCT1/SVCT2) متکی است. نتایج تحقیقات قبلی به طور تقریبی هیچ داده ای در مورد محتوای آسکوربات پوستی در برابر اپیدرمی یا پیامدهای عملکردی مکمل های غذایی ارائه نکرده است. لازم به ذکر است کوترانسپورتر نوعی پروتیین ناقل غشایی است که هم زمان یک یون را در جهت شیب غلظت و ماده دیگری را در خلاف جهت شیب غلظت وارد یاخته می کند.

نقشه برداری از آسکوربات پوست در بخش های مختلف
محققان غلظت آسکوربات را در درم، اپیدرم و کل پوست بزرگسالان سالم اندازه گیری کردند. آنان همچنین مداخله غذایی آزمایشی با استفاده از کیوی انجام دادند که حدود 250 میلی گرم در روز ویتامین C را فراهم می کرد تا بررسی کنند که آیا افزایش سطح آسکوربات پلاسما، محتوای آسکوربات پوست را زیاد می کند و نتایج عملکرد پوست را تغییر می دهد یا خیر.

سلول های پوستی حاوی آسکوربات بسیار بیشتری نسبت به سلول های اپیدرمی هستند
محققان با استفاده از اندازه گیری های محتوای دی ان ای هر سلول دریافتند که اپیدرم 11 برابر بیشتر از درم دی ان ای دارد که امکان تخمین غلظت در سطح سلولی را فراهم می کند. فیبروبلاست های پوستی حاوی حدود 6.4 میلی مولار آسکوربات و کراتینوسیت های اپیدرمی حاوی حدود 0.9 میلی مولار بودند که اختلاف هفت برابری را نشان می دهد. آسکوربات پوستی زیاد با سطوح موجود در بافت آدرنال و مغز مطابقت دارد، جایی که آسکوربات به عنوان یک کوفاکتور آنزیمی عمل و شاید از سنتز قوی کلاژن در فیبروبلاست ها پشتیبانی می کند.

ویتامین C پلاسما سطح بخش های پوست را به درستی پیش بینی می کند
غلظت آسکوربات کل پوست، درم و اپیدرم به طور متناسب با آسکوربات خون افزایش یافت. در گروه مکمل کیوی، شرکت کنندگانی که سطح پایه پایین تر از حد متوسط داشتند، به اشباع پلاسما (>60 میکرومولار) دست یافتند که با آسکوربات پوستی بیشتر در نمونه های بافت برداری (بیوپسی) همراه بود. در موقعیت تحقیق دوم، نمونه برداری از تاول مکشی نشان داد که افزایش آسکوربات پلاسما در مایع تاول و بافت اپیدرمی پوشش تاول منعکس شده است و جذب فعال اپیدرمی از طریق ناقل های کوترانسپورترهای ویتامین C وابسته به سدیم را تایید می کند. تاول های مکشی تاول های غیرالتهابی هستند که روی اندام های بدن (گاهی به صورت دوطرفه) یا لب های نوزاد تازه متولد شده ظاهر می شوند. علت ایجاد آن ها مکیدن مکرر در رحم مادر است.

مصرف ویتامین C تراکم پوست و تکثیر اپیدرمی را بهبود می بخشد
مکمل کیوی تراکم پوست را از حدود 0.15 به حدود 0.23 واحد اسکنر افزایش داد که نشان دهنده محتوای بیشتر پروتیین ساختاری پوست است. تکثیر سلول های اپیدرمی نیز افزایش و خاصیت ارتجاعی پوست به میزان کمی (حدود 7 درصد) کاهش یافت و محافظت در برابر استرس اکسیداتیو ناشی از اشعه ماورابنفش بهبود نیافت. پپتیدهای پروکلاژن نوع I در مایع تاول نیز افزایش نیافتند که نشان می دهد با وجود افزایش تراکم پوست، تغییرات در سنتز کلاژن ممکن است نامحسوس باشد یا توسط این نشانگر زیستی ثبت نشود.

پیامدهایی برای سلامت پوست و مکمل های غذایی
یافته ها نشان می دهد که ویتامین C موجود در رژیم غذایی، از طریق مکانیسم های انتقال فعال، سطح آسکوربات را در تمام بخش های پوست به طور موثر افزایش می دهد. بهبود در تراکم پوست و نوسازی اپیدرم ممکن است نشان دهنده افزایش پشتیبانی از کلاژن یا تنظیم رونویسی با واسطه آنزیم های جابجایی 10-11 (TET) باشد، همانطور که در کارهای آزمایشگاهی قبلی مشاهده شده است.

محققان نتیجه گرفتند که افزایش مصرف آسکوربات غذایی به جذب موثر در تمام بخش های پوست منجر می شود و به عملکرد پوست کمک می کند.

یافته های این تحقیق در مجله تحقیقات پوست (Investigative Dermatology) منتشر شده است.